ระหว่างทางเดินขึ้นเขาเพื่อคลายเครียด
ซึ่งทุกคำถามมักกวนสะทีน
จักรวาล:"มะนาวต่างดุ่ด"
ดิ : "บ้าบอคอหอยไม่เห็นเกี่ยว"
คิตตี้ : "มดแล่ว"
ดิ : "ถถถถูกต้องน่ะครับ" ดิทำชี้นิ้วแบบคุณปัญญา
แฟนพันธ์แท้
"ตาคิตตี้แล้ว" ดิพูดพลางชี้ไปยังเธอ
คิตตี้ : “นกอะไรตดเหม็น"
ดิ : "นกท้องเสีย"ดิ : "นกไม่ได้ถ่ายมา7วัน"คิตตี้ : "ไม่ช่าย"จักรวาลพยายามใช้สมองที่อุดมไปด้วย
เส้นประสาทน้อยใหญ่ที่หากนำมาต่อกัน
จะยาวถึง25,000ไมล์ ซึ่งยาวกว่าเส้นรอบโลก
ถึง1,000ไมล์
สมองที่หนักเพียง2-3%ของน้ำหนักร่างกาย
แต่ใช้อ๊อกซิเจนถึง20%
เขาเริ่มรวบรวมพลังกูลโคสจากกระแสเลือด
และอากาศบริสุทธิ์สู่สมอง
จนCPUในสมองทำงานหนักแล้วตอบไปว่า
"ยอม"
ดิ : "โห่พี่ยอมง่ายจัง…ไม่แมนเลย"
ผ่านไปกับคำตอบมั่วๆของดิอยู่นาน
ดิ : "ยอม"
คิตตี้ : "นกตระกละกินถั่วเยอะ"
ดิ : "อะไรจะปานนั้น!!!"
ผมสังเกตว่า ดิ จะมีคำฮิตติดปากอยู่ไม่กี่คำ
1.ไม่อยากจะโม้
2.อะไรจะปานนั้น
3.มันไม่มีอยู่ในโลก
4.พูดแล้วจะหาว่าคุย
5.บ้าบอคอหอย
"ตาพี่วาลแล้ว"คิตตี้อยากรู้ว่าคนบ๊อง
อย่างผมจะถามอะไร
จักรวาล : “วิ่งอะไรเปิดทีวีได้?”
"วิ่ง…"
ดิ งงกับคำถามอย่างแรง
ทั้งคิตตี้และดิต่างคิดอยู่นานสุดท้าย
ต้องยอมยกธงขาว
จักรวาล : “คำตอบคือวิ่งโฉด"
ดิ : “what ?”
จักรวาล : “วิ่งโฉด… ก็runโฉด runโฉด..ก็โหลดฉัน
โหลดฉัน…ก็โหลดมี โหลดมี… ก็remote”
คิตตี้ : "วู้ซับซ้อน…พี่วาลนี้ก็ตลกเหมือนกันนี้"จักรวาล : “พี่เป็นคนมีอารมณ์ขัน แต่ไม่ใช่คนตลก"ดิ : "พี่ดูรุ้งข้างล่างซิจ๊าบ!!!"
คิตตี้ : "เกิดมาเพิ่งเคยมองรุ้งจากข้างบนแปลกดี"
ว่าแล้วคิตตี้ก็ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก
สำหรับผมเห็นรุ้ง ทำให้นึกไปถึง ไอแซค นิวตัน
ผู้ค้นพบว่าแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ประกอบ
ด้วยสีต่างๆถึง7สีโดยทดสอบได้ด้วยปิริซึม
เรียกลำแสงเหล่านั้นว่าspectrum...
ในตอนนี้พลังแห่ง2ขาพาเราทั้ง3มาถึงยอดที่สูง
เป็นอันดับ1แล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น